Oud worden in stijl. Geen stoffige warme gangen waar niemand wil blijven hangen, maar lichte ‘binnenpleinen’ op elke verdieping waar mensen blijven zitten, een praatje met de buren maken, of gewoon doorheen lopen op weg naar de straat beneden. Niet alleen verpleegde mensen wonen hier, maar ook zelfstandigen die wel of niet gebruik willen maken van de zorg die aangeboden wordt. De nadruk ligt hier niet op het verzorgen, maar op wonen; zorg wordt als één van de faciliteiten aangeboden. En niet alleen voor de bewoners van het gebouw, maar ook voor de wijk waar het zich in bevindt. Zo wordt een breed scala aan faciliteiten mogelijk gemaakt, en is er voldoende publiek om ze mogelijk te maken.

De schetsen en 3D-beelden geven inzicht in de zoektocht naar de identiteit van elk van de gebouwdelen, en van het complex als geheel.